ciekawski

ciekawski: ciekawski I {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ib, ciekawskiscy {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'okazujący wielką ciekawość, zainteresowanie otaczającą rzeczywistością; nieumiejący być obojętnym wobec otoczenia; dociekliwy, ciekawy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Strasznie ciekawski chłopak. Wydra jest bardzo ciekawskim stworzeniem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'okazujący nadmierną, chorobliwą ciekawość sprawami innych; wścibski': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciekawscy sąsiedzi. Coś taki ciekawski, to nie twoja sprawa! {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świadczący o czyjejś wielkiej ciekawości, zainteresowaniu lub wścibstwie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciekawski wzrok. Na kimś spoczęły ciekawskie spojrzenia. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}ciekawski II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos odm. jak przym, Ib {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek okazujący nadmierną ciekawość, zainteresowanie wszystkim (zwłaszcza sensacjami, plotkami itp.); wścibski, gap': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na trasie przejazdu gościa gromadzą się ciekawscy. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

ciekawski — ciekawskiscy pot. «niezmiernie, czasem zbytnio ciekawy; nadmiernie interesujący się cudzymi sprawami; wyrażający czyjąś wielką lub zbytnią ciekawość; wścibski» Ciekawska staruszka. Obrzucano ich ciekawskimi spojrzeniami. ciekawski w użyciu rzecz … Słownik języka polskiego
wzejść — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… … Słownik frazeologiczny
wschodzić — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… … Słownik frazeologiczny
wścibski — wścibskiscy «taki, który interesuje się tym, co nie powinno go obchodzić, wtrąca się do cudzych spraw, ciekawy w sposób natrętny; właściwy takiej osobie» Wścibska sąsiadka. Wścibskie pytania. wścibski, wścibska w użyciu rzecz. «osoba wścibska;… … Słownik języka polskiego
ciekawy — I {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}ciekaw {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, ciekawywi, ciekawywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzający zainteresowanie, chęć poznania, zajmujący,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piramidalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w formie piramidy; stożkowato : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piramidalnie rozgałęziona łodyga. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wścibski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, wścibskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który wtrąca się do cudzych spraw, nadmiernie i nieżyczliwie interesuje się innymi; ciekawski, niedyskretny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miała wścibską współlokatorkę. Czuł wścibskie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias

ciekawski

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Academic Dictionaries and Encyclopedias

Langenscheidt Polski wyjaśnień

ciekawski

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Direct link